دکتر محمدابراهیم ضرابیها

جنگ موته در سال هشتم هجری و نتایج آن

ملامتگوی عاشق را چه گوید مردم دانا

که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

دست راستش را بریدند اما پرچم را به دست چپش گرفت و ادامه داد.

دست چپش را نیز قطع کردند اما او همچنان پرچم را با کمترین قسمت باقی مانده از دست هایش نگه داشت.

این بار با نیزه و تیر به او حمله کردند .

می گویند وقتی زخم هایش را می شمردند بیش از هفتاد زخم بر تن داشت و جالب این که حتی یک زخم هم برپشت خود نداشت واین نشان می داد که هرگز به دشمن پشت نکرده است.

این ها که شنیدید افسانه نیست بلکه بخش کوچکی از شهامت جعفر بن ابی طالب است در جنگ موته.

جنگی که تنها سه هزار نفر در برابر دویست هزار نفر مردجنگی با تجهیزات پیشرفته آن زمان جانانه جنگیدند.

اگر می خواهید جزئیات این جنگ را بیشتر و دقیق تر بدانید به فایل صوتی دکتر محمد ابراهیم ضرابیها که در ادامه می آید گوش کنید.

شخصیت ابوهریره در تاریخ اسلام

همیشه گرسنه بود و تقریبا هرکاری می کرد تا غذای لذیذی بخورد،حتی خود را از شدت ضعف به زمین می کوبید تا شاید کسی او را سیر کند،زمانی که به مقام بالایی در حکومت رسید همیشه دعا می کرد تا خدا دندان هایش را تیز و معده اش را فراخ کند که بتواند از "مضیره" که بهترین غذای دربار بود بیشتر بخورد به همین علت به او شیخ المضیره هم می گفتند

اما اغلب به او ابوهریره یعنی پدر گربه کوچک می گفتند چرا.... ؟ چون در زمانی که چوپانی می کرد گربه کوچکی داشت که شب ها آن را در میان درختی پنهان می کرد و روزها همراه خود می برد

کسی چه می داند شاید آن گربه شیطان او بود تا او را برای سخت ترین مأموریت که از عهده جنگاورترین و سرسخت ترین آدم ها برنیامد آماده کند

هیچ کس، هیچ وقت او را جدی نمی گرفت اما بالاخره زمانش فرارسید و به دربار معاویه راه پیدا کرد، شاید مردم این ها را اتفاقی بدانند، اما جمع شدن معاویه پسر همان سرسخت ترین دشمن حضرت رسول(ص) به همراه ابوهریره،عمربن عاص و مغیرة بن شعبه هرگز اتفاقی نبود

این ها نفوس ضعیف و مستعدی بودند که برای انجام پست ترین کارها توسط شیطان های درونشان تربیت شده بودند.  این ها همان کسانی بودند که یزید را برای جانشینی معاویه پیشنهاد کرده بودند ... این ها زمینه ساز واقعه عاشورا بودند ....

شخصیت کامل ابوهریره را از زبان دکتر محمدابراهیم ضرابیها بشنویم:

توسط دکتر محمدابراهیم ضرابیها

دستور هجرت به یثرب و نخستین مهاجران