اندیشۀ منجی موعود و انتظار او برای ظهور از عمومی ترین و فراگیرترین مفهوم های ذهن بشری است. این اندیشه را می توان مهمترین دغدغۀ آدمی دانست که در طول تاریخ، همواره به آن توجه داشته است.
مسئله منجی موعود، انتظاری را برای بشر به همراه می‌آورد که همواره برای اجرای عدالت و برقراری صلح و آرامش و معنویت، روز شماری می‌کند. و همین احساس در درون انسانها نوعی امید و آرزو می‌بخشد. از اینجاست که مفهوم انتظار با نجات دهندۀ موعود یک رابطۀ لازم و ملزومی پیدا می‌کند.
در تمام فرهنگ ها و ادیان و تمدن های بشری اعتقاد به منجی موعود، به عنوان یک اصل درون ذات درآمده است و این گرایش فکری و روحی بقدری در درون انسان ریشه دوانده است که آثار آن را می‌توان در آرزوها و رؤباهای زندگی کنونی انسان مشاهده کرد. این تمایل گاهی نیز در نوشته ها و فیلم‌ها و هنرهای کلامی و غیر کلامی و حتی در بعضی از آداب و رسوم و شعائر اجتماعی و دین چنان متجّلی گردیده است که به عنوان یک اصل انکار نشدنی قابل ادراک و برّرسی است. اعتقاد به منجی و موعود، اختصاصی به شیعه و یا حتی به مسلمانان ندارد بلکه همۀ کسانی که گرایش به حق و عدالت و زیبائی و صلح و آشتی و عشق دارند بر این باور هستند که آیندۀ جهان در نهایت متعلّق به حق و حقیقت پرستان خواهد بود، و شرّ و بی عدالتی و ظلم و ناراستی و دشمنی از جهان رخت بر خواهد بست و روشنایی و نور و پاکی، همۀ انسانها را در بر خواهد گرفت.
- مؤلف: محمدابراهیم ضرابیها
- سال چاپ: 1390
- شابک 13 رقمی: 9789647650847
- ناشر: کلیدر
- تعداد صفحات: 352
